W pierwszym ,,Raporcie Tygodniowym” z 8 września 2014 roku przedstawiłem bardzo optymistyczną wizję długoterminowego zachowania indeksu WIG 20 przewidując, że w perspektywie długoterminowej (kilkunastomiesięcznej lub powiedzmy  dwudziestokilkumiesięcznej) może on osiągnąć swe historyczne maksimum a nawet je przekroczyć. W perspektywie krótkoterminowej (wrześniowo-październikowej) dostrzegam jednak ryzyko spadków.

Dzisiejszy spadek indeksu S&P500 poniżej minimum z 5 września doprowadził do wybicia z krótkoterminowej formacji podwójnego szczytu. W rezultacie także i przypadku segmentu akcji o największej kapitalizacji notowanych na GPW w Warszawie pojawiło się ryzyko zniżek. Jaka może być skala tych zniżek ?

Odwołam się tutaj do pewnego doświadczenia historycznego. Można otóż zauważyć, że w okresie od początku sierpnia do końca października tego samego roku pojawiała się przynajmniej fala spadkowa która prowadziła do spadku indeksu WIG 20 od następującego najpierw maksimum do pojawiającego się później minimum o 5,0 %. Taka stosunkowo nieznaczna skala spadków (o 5,0 %) miała miejsce w 2004 roku oraz w 2012 roku.

Przykładowy rok 2012 w okresie od początku sierpnia do końca października wyglądał następująco.

Były oczywiście lata znacznie gorsze. Najbardziej dramatycznymi były: rok 1998, rok 2008 oraz 1994, kiedy skala spadków od następującego najpierw maksimum do pojawiającego się później minimum przekroczyła 35 %.

Procentowa skala spadków od następującego najpierw maksimum do pojawiającego się później minimum w latach 1994 – 2013 w okresie od początku sierpnia do końca października danego roku:

1994 rok = minus 37,8 %

1995 rok = minus 15,0%

1996 rok = minus 15,5 %

1997 rok = minus 23,1 %

1998 rok = minus 41,9 %

1999 rok = minus 18,1 %

2000 rok = minus 23,9 %

2001 rok = minus 16,8 %

2002 rok = minus 10,6 %

2003 rok = minus 13,7 %

2004 rok = minus  5,0 %

2005 rok = minus 10,6 %

2006 rok = minus  7,5 %

2007 rok = minus  9,4 %

2008 rok = minus 43,0 %

2009 rok = minus  9,4 %

2010 rok = minus  6,3 %

2011 rok = minus 22,7 %

2012 rok = minus  5,0 %

2013 rok = minus 10,6 %

Gdyby założyć, że lokalne maksimum zostało się osiągnięte 8 września, kiedy to WIG 20 ukształtował się na poziomie 2 551,47 pkt. to można przewidywać, że czekają nas spadki do poziomu 2424,26 pkt. lub (co jest wielce prawdopodobne) nawet do poziomu niższego. Dopiero później rozpoczęłaby się ta długoterminowa przewidywana w ,,Raporcie Tygodniowym” silna hossa w przypadku indeksu WIG20.

Warto zauważyć, że gdyby sprawdziła się wyrażona tutaj teza o nadejściu krótkoterminowych spadków indeksu WIG 20 to nie jest wykluczone a nawet powiedziałbym, że jest wielce prawdopodobne, że krótkoterminowym spadkom indeksu WIG 20 towarzyszyć będzie dalsze osłabienie kursu złotego, czyli inaczej mówiąc umocnienie kursów dolara amerykańskiego (w złotych) oraz euro (w złotych).

Aby uzmysłowić sobie o jakich przewidywanych poziomach wzrostów w przypadku kursu dolara amerykańskiego (w złotych) oraz euro (w złotych) można mówić warto sięgnąć do ,,Raportu Tygodniowego” z 8 września.

RAPORT-TYGODNIOWY-08-09-2014

A jak rzeczywiście będzie, zobaczymy…

Sławomir Kłusek, 9 września 2014 roku